Serweta zupełnie nie planowana.

Koleżanka poprosiła mnie, żebym ją nauczyła robić na szydełku. Trudne to nie było, bo kiedyś robiła co nieco, więc teraz to tylko kwestia przypomnienia i nauka czytania wzorów. postanowiłyśmy,  że będę ją uczyć w ten sposób, że ja będę robić i ona patrząc na moją robótkę będzie robić swoją. To chyba najszybszy sposób i nie musi nikt nikomu wyrywać robótki z rąk. Przyniosłam stertę gazetek z wzorami i wybrała sobie serwetkę, którą chce mieć. Trudna jest?-zapytała od razu. Coś ty, łatwizna. Tu są tylko oczka łańcuszka, słupki i półsłupki - odpowiedziałam. I tak sobie dziergałyśmy wspólnie. Ponieważ ja nie planowałam na razie żadnej serwety, więc na pokaz wzięłam pozostałości kordonka z wcześniejszej robótki.
Teraz mam serwetkę zieloną, która chyba docelowo będzie obrusem na stół tarasowy, bo w domu zupełnie mi nie pasuje. Celowo nie wykonałam końcowych rzędów, żeby łatwo przejść w motyw, który będzie powiększał ja do rozmiaru obrusu.

Zaczynam też przygotowania do świąt. Na oknie zawisły na razie dwa baranki, jajo i trzecie baranek powieszę w piątek, jak już dokończę zasłonkę, te są prowizoryczne.

 Myślałam, że się uda wyprasować zazdrostkę bez naciągania, ale się nie udało. Muszę ją ściągnąć, nawilżyć i rozpiąć do naciągnięcia :)