Białe jest białe

Witajcie Kochani.
Mam zaszczyt powitać wśród moich obserwatorów Czarną Damę. Myślę, że już wcześniej się Lidziu rozgościłaś, ale zapraszam nadal :)))

Macie jakąś moc i siłę sprawczą, żeby zachęcić człowieka do zrobienia czegoś, czego nie robił do tej pory. Czego nie robiłam? Kartek oczywiście. Spacerując sobie po Waszych blogach, karteczki podziwiam coraz piękniejsze. No i tak mnie podkusiło, a co tam, spróbuję.
Zachęcona różnymi  opiniami, jak to się je szybko robi, wzięłam klej, nożyczki, serwetki, koronkę i blok techniczny. Trochę tego mało, ale nic więcej do głowy mi nie przyszło. Natomiast pewne było tylko to, że karteczka będzie biała jak kokosowe wiórki :) Od razu wpisze się na styczniową zabawę u Danutki.
Jak mi szło? Ano przypomniałam sobie dlaczego w szkole na ZPT ( był taki przedmiot kiedyś) nie przepadałam za klejeniem. Zanim wszystko przykleiłam, miałam uklejone całe łapy, a magik klej przez następne dwie i pół godziny wylewał mi się z tubki... Sprawdziłam przed chwilką, wylewa się dalej... czy ktoś wie jak go zatrzymać????

Dobra nie zanudzam Was moją konsternacją nad tubką kleju. Banerek wieszam.

I karteczka :) Moja pierwsza, własna, minimalistyczna. Gwiazdka jest przyklejona po usztywnieniu. Można ja oderwać i powiesić na choince...chyba ;)

Na kartce z bloku nakleiłam serwetkę metodą na żelazko, resztę widać. Z tyłu jest kieszonka na bilecik z życzeniami.

Wiem, że to nie jest arcydzieło, ale spróbowałam, żeby nie było :)))))

Teraz lecę do Stefka, w końcu nie musi samymi cudami się otaczać. Niech się od czasu do czasu zaduma.